RELACJA Z WYCIECZKI ODDZIAŁOWEJ DO GORZOWA WIELKOPOLSKIEGO
Zgodnie z „Planem działania oddziału na 2023 rok w dniach 24 – 26 marca odbyła się pierwsza wycieczka oddziałowa. Wzięło w niej udział 35 członków oddziału. Miejscem noclegowym z zapleczem gastronomicznym był hotel „Leśne Ustronie” w Witnicy. Uroczo położony na obrzeżach Witnicy z pięknym otoczeniem dwóch jezior, stadniny koni i domków letniskowych. Kolacje mieliśmy zaplanowaną na godzinę 20.00. Po jej spożyciu nasz kol. Krzysztof Szmigielski zaprosił wszystkich do wspólnego śpiewania piosenek przy akompaniamencie gitary.
Obsługa hotelu przygotowała dla nas wiele gatunków piwa, które produkowane są w Browarze Witnica. Czas szybko mijał, a uczestnicy wtórowali gitarzyście.
Po północy udaliśmy się na spoczynek, by rano wstać i pojechać na spotkanie z naszym przewodnikiem kol. Zbigniewem Rudzińskim – prezesem Oddziału PTTK Ziemia Gorzowska.
Po przywitaniu pojechaliśmy do m. Marwice.
W połowie drogi przewodnik pokazał nam Rezerwat „ Bogdanieckie Cisy”. Rezerwat położony jest w gminie Bogdaniec, w powiecie gorzowskim.
Powstał z inicjatywy nadleśniczego Zygmunta Cichockiego i przy współpracy nieżyjącego prof. Stanisława Króla, który w 1998 roku wykonywał inwentaryzację przyrodniczą i wykazał 2056 szt. cisów (w tym 173 szt. o pokroju drzewiastym).
Celem ochrony przyrody rezerwatu jest zachowanie, ze względów naukowych i dydaktycznych jednej z najliczniejszych w Polsce populacji cisa, rozwijającej się w środowisku lasu mieszanego, w strefie wschodniej granicy zasięgu geograficznego.
Stąd pojechaliśmy do m. Marwice, w której zobaczyliśmy kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Jest to Świątynia orientowana, jednonawowa na rzucie prostokąta o wymiarach 20,8 ×10,4 m, wzniesiona ze starannie obrobionych ciosów granitowych z użyciem cegły, bez wieży. Kościół zbudowany został na przełomie XIII i XIV w., pierwsza wzmianka pochodzi z 1337 r. z księgi ziemskiej margrabiego brandenburskiego Ludwika Strasznego. i mówi o tym, że wolne od ciężarów podatkowych są 3 łany parafialne. Podczas remontu w 1796 r. obiekt został otynkowany, zamurowano południowy portal romański, a większość otworów okiennych przekształcono, wykonano również ogrodzenie z muru kamiennego. W 1798 r. zakupiono dzwon w berlińskiej firmie J. F. Thiele o średnicy 77 cm, umieszczony na drewnianej dzwonnicy; z 1862 r. pochodził drugi dzwon, firmy W. Bachmann z Berlina, o średnicy 85 cm.
W latach 1825-1826 dobudowano do północnej strony neoromańską ceglaną zakrystię, w 1841 r. postawiono zabudowania gospodarcze, a w 1846 r. dodano przybudówkę od południa. Drewniane wyposażenie kościoła zostało zniszczone 31.01/1.02.1945 r, kiedy to posłużyło za opał żołnierzom radzieckim i przejętej przez nich grupie jeńców francuskich obozu I.G. Farben w Gorzowie. Jako świątynia rzymskokatolicka został poświęcony 17 marca 1946 r.; od 1951 r. był filialnym parafii w Lubiszynie. W latach 70. XX w. część XIX-wiecznego wyposażenia protestanckiego została usunięta. W 1985 r. wydzielono z parafii lubiszyńskiej nową parafię w Lubnie, z filiami w Stanowicach i Wysokiej. W latach 1985-1988 wykonany został gruntowny remont – zdemontowano boczne balkony, częściowo wymieniono podłogę, nagłośnienie oraz ołtarz główny. Zakupione zostały również rzeźba św. Józefa oraz organy. Przy wejściu głównym dobudowano kruchtę, zaś w 2. połowie lat 90. XX w. wykonano kapitalny remont zakrystii.
Z Marwic pojechaliśmy do Lubna. Miejscowość leży w obrębie historycznej Ziemi Lubuskiej. Istniała już pod koniec XIII w. W latach 1300 – 1345 należała do dóbr zakonu cystersów w Mironicach, w następnych wiekach była kolejno w posiadaniu rodów von Strauss, Hanff, von Beerfelde, von Bassewitz i von Treichel. Od 1945 leży w granicach Polski. We wsi zobaczyliśmy późnoromański kościół z końca XIII w.
W parku krajobrazowym z XIX w. stoją ruiny neogotyckiego pałacu z lat 1865–1875.
A tak wyglądał przed dewastacją.
Następnie przejechaliśmy do m. Witnica gdzie przewodnik oprowadził nas po Parku Drogowskazów i Słupów Milowych Cywilizacji. Formułę tego parku wymyślił w pierwszej połowie lat 90 ówczesny prezes Towarzystwa Przyjaciół Witnicy – Zbigniew Czarnuch.
Jest to park tematyczny, w którym zebrano urządzenia i obiekty opisujące rozwój ludzkiej cywilizacji, od wynalazku koła, przez maszynę parową, aż do anteny radiowo – telewizyjnej. Na 7 hektarach ekspozycji zgromadzono blisko 60 obiektów i kolekcja stale się powiększa. Park Drogowskazów dzieli się na cztery strefy:
- Kultury drogi, gdzie znajdują się m. in. obiekty pobocza szos (w tym słupy milowe, znaki granic, drogowskazy itp.),
- Refleksji, w granicach której zgromadzone zostały obiekty obrazujące skutki docierania wojen i zbrodniczych ideologii (np. instalacja „Exodus”),
- Słupów milowych cywilizacji, w której zbierane są obiekty symbolizujące postęp techniki i jej docieranie tu w okresie Nowej Marchii i Brandenburgii (np. kamienie młyńskie, pierwsza niemiecka maszyna parowa, latarnie gazowe, parostatek, kolej itp.),
- Fantazji – bo przecież droga kojarzy się także z marzeniami o dalekich podróżach. Umieszczane są tu np. tematyczne zbiory drogowskazów z osobliwymi nazwami polskich miejscowości.
Niedaleko tego miejsca znajduje się Browar Witnica. To kolejne miejsce, które zwiedzaliśmy. Ubrani w ochronne stroje mogliśmy zapoznać z procesem produkcji piwa i zobaczyć urządzenia oraz zwiedzić muzeum browaru. Na koniec była degustacja gatunków piwa produkowanego w browarze i możliwość jego zakupu.
Zaopatrzeni w piwo wróciliśmy do hotelu gdzie czekała na nas obiadokolacja.
Po niej podjęto próbę wspólnego śpiewania, ale nie miała powodzenia.
Za to dźwięki muzyki porwały do tańca większość uczestników. Wspólną zabawę zakończyliśmy po północy. W niedzielę po skróconej o godzinę nocy pojechaliśmy zwiedzać Gorzów Wielkopolski. Zobaczyliśmy pomnik Józefa Piłsudskiego i Katedrę Gorzowską. Krótki relaks w kawiarni z wyśmienitym ciastem. Później dowiedzieliśmy się o historii „ Studni Czarownic”
Obejrzeliśmy mury obronne i kilka zabytkowych kamienic. Następny cel naszej wyprawy to
m . Santok i Muzeum Grodu Santok
Na wystawie „Gród Santok. Strażnica i klucz królestwa” zaaranżowano wykopy archeologiczne z reliktami zabudowy odkrytej na grodzisku w Santoku. W gablotach znajdują się zabytki pozyskane w trakcie badań wykopaliskowych. Cennym uzupełnieniem wystawy są animacje odtwarzające elementy życia codziennego we wczesnośredniowiecznym grodzie.
Pełni wrażeń udaliśmy się do hotelu „Ustronie Leśne” na obiad. Był rosół i tradycyjny schabowy. Został nam tylko przejazd do Gubina z naszym wspaniałym kierowcą panem Januszem. I tak dobiegł końca nasz wypad do niedalekiego Gorzowa Wielkopolskiego, a tak nam nieznanego turystycznie do tej pory.
Podsumowując chciałbym wszystkim uczestnikom podziękować za wspaniałą atmosferę, dyscyplinę i ciekawość w poznawaniu nowych miejsc. Polecam hotel „Ustronie Leśne” w Witnicy, który niedrogo zapewnił nam noclegi i smaczne potrawy oraz dobre warunki bytowe z miłą obsługą. Firmie przewozowej pana Kuznowicza za bezpieczną jazdę autokarem.
Tadeusz Lech
