Na powiatowych i wojewódzkich szlakach………

Aby zobaczyć coś interesującego i dowiedzieć się wielu ciekawych informacji nie zawsze trzeba wyjeżdzać daleko. Tak właśnie zaplanowano wyjazd młodych turystów, który odbył się 27 lutego 2010 roku. Uczniowie z młodzieżowych kół PTTK działających w Publicznej Szkole Podstawowej w Starosiedlu, Szkole Podstawowej nr 3, Specjalnym Ośrodku Szkolno- Wychowawczym w Gubinie wraz z opiekunami Grażyną Bartkowiak, Dorotą Zdziebło, Grażyną Dymarczyk, Elżbietą Lipnicką i Iwoną Kolińską udali się na wycieczkę do Krosna Odrzańskiego i Zielonej Góry.

Wielu z nas nie miało pojęcia o tym, że tak bliskie nam miasto powiatowe .. ma swój zamek, który został zbudowany w pierwszej połowie XIII w. przez piastowskich książąt dzielnicy głogowskiej. Z braku informacji źródłowych i nie przeprowadzonych badań archeologicznych trudno ustalić jego pierwotny wygląd. Zachowane fragmenty ceglanego muru zdają się wskazywać, że za czasów Henryka Brodatego, księcia często w Krośnie przebywającego, warownia była już murowana. Tutaj właśnie znalazła schronienie wdowa po Henryku, księżna Jadwiga, gdy opuścić musiała Legnicę w czasie najazdu tatarskiego w 1241 r. Przybyła wówczas do Krosna wraz ze swym dworem i mniszkami z trzebnickiego klasztoru. Przyjąć zatem można, że zamek składał się w połowie XIII w.z prostokątnego budynku mieszkalnego, zamykającego jedną stronę czworobocznego dziedzińca, zabezpieczonego wysokimi murami kurtynowymi i częściowo jeszcze wałem i palisadą. W 1945 r. zamek ponownie został zniszczony przez pożar. Jego Ruinę zamku zniszczonego przez pożar podczas wojny w latach 1964 – 1966 uporządkowano i zabezpieczono. Budynek bramny został odbudowany i przeznaczony na potrzeby szkolnictwa.

Obecnie zamek jest odrestaurowaną budowlą gotycko – renesansową mieszczącą w swojej siedzibie Izby Muzealne jak również Punkt Informacji Turystycznej. Tego wszystkiego dowiedzieliśmy się dzięki naszemu przewodnikowi panu Jerzemu Szymczakowi, który z wielkim zapałem i pasją zdradzał nam tajemnice krośnieńskiego zamku.

Kolejnym etapem naszej wyprawy było Muzeum Ziemi Lubuskiej, a szczególnie Muzeum Dawnych Tortur, które jako stała galeria Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze jest największą w Polsce wystawą ukazującą stosowanie prawa karnego, system wymierzania kar oraz metody tortur w średniowieczu i w czasach nowożytnych. W piwnicach Muzeum, na powierzchni około 200 m2 prezentowane są liczne eksponaty związane z dawnym sądownictwem na obszarze ówczesnego Dolnego Śląska i Brandenburgii, a w szczególności w Zielonej Górze. Tortury stosowane były zarówno w śledztwach dotyczących najcięższych przestępstw (np. zabójstwo), w procesach o czary, ale także w przypadkach wykroczeń mniejszej wagi (jak kradzież).

Do zadawania tortur konstruowano rozmaite narzędzia, początkowo dość proste, które z biegiem czasu udoskonalano tworząc przemyślne urządzenia wykonane w ten sposób, aby zadawały jak najwięcej bólu. Były to m.in.: „hiszpańskie buty”, „hiszpański osioł”, kabat, garota. Egzekucją wyroków zajmował się kat wraz ze swoim pomocnikiem – tzw. hyclem. Na wystawie odtworzony został fragment lochu, w jakim przebywali skazańcy, wyposażenie izby tortur, narzędzia egzekucyjne i rekonstrukcja procesu czarownic . Ponadto przedstawione są narzędzia do wykonywania kar na honorze (maski i kamienie hańbiące, pręgierz).

Pod wielkim wrażeniem obejrzanych narzędzi tortur i sposobów wymierzania kary uznaliśmy, że to co dziś rozumiemy pod pojęciem kary przejawia się wielką łagodnością.

Nasza, choć niedaleka, ale jakże bardzo interesującą wycieczka zakończyła się spacerem po Zielonej Górze. Pełni wrażeń, licząc na kolejne tak udane wyjazdy sobotnim popołudniem wróciliśmy do Gubina.

Młodzi Turyści